Dat is begrijpelijk, want het heeft niet door wat er wérkelijk aan de hand is. Het heeft niet door dat dit de uiting is van een groep die de waarden en normen van het nieuwe tijdperk belichamen. Het is een clash tussen twee verschillende zienswijzen. De ene is echter zwaar verouderd en de ander is in opkomst. De verouderde is ‘alleen’ nog maar vorm: er zit geen energie meer achter. De ander is vooral een nieuwe energie, maar het heeft nog geen vorm. De huidige amorfe Occupy beweging is een eerste, zeer krachtig gemeenschappelijk signaal dat de nieuwe energie de wereld in moet komen.
In dit afgelopen tijdperk van 2000 jaar was er oorspronkelijk sprake van een kuddegeest, die meedeinde met de wat er gedicteerd werd. Langzamerhand zette het proces van individualisering in, waardoor mensen zich steeds meer begonnen te onderscheiden. Het hier en daar te ver doorschieten in egoïsme is bekend, maar de ontwikkeling van het individu is essentieel voor de ontwikkeling van de mensheid. En dat is de overgang die we nu meemaken.
Steeds meer individuen zijn ontstaan en die vormen tezamen een groepsgeest. Maar wel vele malen sterker dan de vroegere kuddegeest. Het establishment was echter een kuddegeest gewend en komt nu – voor het eerst op zo’n grote schaal – de intelligente geest van het nieuwe tijdperk tegen.
Dus als je de Occupy-beweging met de ogen van het oude tijdperk gaat bekijken, begrijp je er weinig van. Want waarom zouden de mensen van de beweging allemaal hetzelfde moeten willen? Of: ‘ze zijn ongrijpbaar’. Ja, inderdaad! Dat is een van de kenmerken.
De Occupy-beweging is alles, wat het establishment NIET is. De beweging weigert een politieke partij op te richten, weigert in een hokje geduwd te worden, weigert op de man te spelen, weigert één stem te hebben die met één thema komt. Nee, het is een groepsgeest, bestaande uit allemaal individuen met een eigen visie, maar wel met een wereldwijd gemeenschappelijk ervaren dat het heel anders moet. Het is als een ziel die aangesloten is op een ruimer weten. Het gaat de beweging om een geheel andere manier van denken.
Occupy is daarom een bewustwordingsbeweging. Occupy zegt eigenlijk: we moeten weer terug naar de tekentafel met alles wat we nu weten, want als we met de huidige kennis de samenleving opnieuw zouden optuigen en verdelen, dan zouden we het heel anders doen. De Industriële Revolutie bijvoorbeeld kende juist géén Masterplan. Het ontwikkelde zich, van het een kwam het ander en men liet zich leiden door wat zich voordeed.
Dat heeft veel welvaart gegeven, maar vele welzijnsvraagstukken bleven ondergesneeuwd. Alles ten koste van de welvaart! En vooral de laatste 2 decennia zich uitend in een ongebreidelde groei van kapitaal.
Maar ook het kapitalisme is een utopie gebleken. Het heeft een aantal fundamentele weeffouten. De obsessie met groei, de ongelijke verdeling tot de bronnen in de wereld, de ongelijke toegang tot de markten, het gebrek aan de focus op het algemeen belang, het gebrek aan moraliteit en verantwoordelijkheid, de verwoestende krachten van marktwerking, noem maar op.
Maar weeffouten strekken zich ook uit tot alle andere gebieden van de maatschappij. Eigenlijk is er overal een crisis. Het betreft het klimaat, armoede, honger, agressie, oorlogen, klimaat, milieu, regenwouden, vlees en visindustrie, juridische regels, politiek, etc. Alles loopt vast en staat ter discussie. Dus we doen iets heel erg verkeerd, kun je wel zeggen!
En deze algehele crisis is precies wat er ooit voorspeld is: het dramatische neerstorten van de machtsbolwerken van een oud en versleten tijdperk (manier van denken). De geest van de nieuwe tijd is ondertussen uit de fles en staat te trappelen aan de poort om in alle (bewustzijn) lagen binnen gelaten te worden!
