Rechtvaardigheid zal zegevieren

Elk einde van een tijdperk wordt gekenmerkt door schandalen. Zaken komen aan het licht die lang verborgen zijn gebleven. Politici, bankiers, sporters, niemand ontkomt aan het niets ontziende zwaard van de waarheid. In de periode daarvóór was men deze waarheid als een volleerd acteur keihard aan het ontkennen. Maar de tijden zijn veranderd. De ‘zon van het Watermantijdperk’ zet alles – dus ook de leugens – in het licht.

Zo blijkt sinds deze eerste week van juni 2013 dat President Obama al jaren op de hoogte is van het feit dat via een programma PRISM sinds 2007 alle telefoon-, mail- en chatverkeer, foto’s en internetbewegingen van alle niet-Amerikanen zijn opgeslagen en bijgehouden. Ook de Amerikaanse burgers lijken er niet aan te ontkomen. Van alle communicatie gaat een automatische kopie naar de NSA, de Amerikaans geheime dienst.

Een regering die zich mede laat regeren door angst zal altijd argumenten vinden om activiteiten als de ‘war on terror’ en het afluisterprogramma PRISM goed te praten. Het excuus is vaak ‘the security of the people of the United States’. Vroeger maakte dat bij de burgers indruk – ‘ze geven om ons’ – tegenwoordig weet men beter.

Ook bankiers en zakenlieden hadden hun rationalisaties waarom bonussen zo nodig waren. Een echtgenote van een CEO omschreef het als volgt, ‘ze begeven zich op zo’n plateau, in zo’n wereld, dat ze denken dat zij zich alles kunnen permitteren.’ Inderdaad, men leeft in een soort parallel universum waar andere wetten gelden. De sociologie heeft daar een uitdrukking voor: ‘macht corrumpeert’.

De top zelf ervaart dat dus anders en vindt zichzelf wél eerlijk en rechtvaardig. Er is echter wel één voorwaarde, namelijk, binnen hún werkelijkheid. Met de ratio kun je alles sluitend maken, maar binnen welke werkelijkheid, binnen welke visie op het leven doe je dat? Met andere woorden, de invulling en uitvoering van begrippen als integriteit en betrouwbaarheid hangt af van iemands bewustzijnsniveau. De een leeft bijvoorbeeld in een wereld van ‘oog om oog, tand om tand’, terwijl de ander ruimer kijkt en inzicht heeft in de oorzaak, intenties en belangen.

Dus, veel politici denken écht dat de veiligheid in het gedrang is. Ze zien echter niet dat de instelling en het gedrag van het Westen juist de oorzaak is van het bestaan van terroristen. De onrechtvaardigheid en ongelijke verdeling in de wereld is schrikbarend en het Westen houdt die in stand. Zonder inzicht hierover, is de honger van ons ‘angstsyndroom’ onbevredigbaar, want de terrorist kan dan overal aanwezig zijn.

Zo had Obama in zijn strijd om het presidentschap beloofd te zullen breken met het oorlogzuchtige beleid van Bush. In de praktijk is daar weinig van terecht gekomen. Hij heeft het beleid doorgezet en daarmee geïntensiveerd. Als je ‘slecht’ wil denken, denk je dat Obama destijds gelogen heeft. Als je nog steeds uitgaat van zijn goede bedoelingen, dan is hij op z’n minst gezwicht voor de druk van het klimaat van het anti-terrorisme-denken van zijn adviseurs en van het leger.

Obama zal zichzelf waarschijnlijk nog steeds rechtvaardig vinden en zal het beste voor hebben met het Amerikaanse volk. Inderdaad, binnen zijn eigen werkelijkheid. Want een ruim(er) denkende persoon – met inzicht in bijvoorbeeld de wet van oorzaak en gevolg – was bij binnenkomst in het Witte Huis begonnen met het scheppen van een rechtvaardigere verdeling in de wereld en tegelijkertijd met gesprekken met terroristenleiders. Maar binnen de huidige politiek van Amerika is dat voor een tijdelijke passant – die een president eigenlijk is – waarschijnlijk een onmogelijkheid geweest en wellicht zijn eigen doodvonnis. Met andere woorden, wie heeft de werkelijke macht?

Verrassend genoeg …. uiteindelijk toch het volk! De betogingen van de massa’s in vele landen, de klokkenluiders, de steeds kritischere media en de groeiende bewustwording bij de wereldbevolking zullen voor een aardverschuiving zorgen. De invloed groeit gestaag en is een onomkeerbare beweging geworden. ‘Power to the people’ is heden ten dage een realiteit aan het worden. De mensen worden wakker en ervaren een steeds ruimere werkelijkheid. De komende openbaringen van het Watermantijdperk zal het beslissende laatste zetje zijn naar een nieuwe wereld!

We gaan het meemaken.

Ronald Jan Heijn